We kunnen ze nog altijd invriezen

Alexi zit aan tafel in een coffeebar met laptop voor hen

Vorig weekend werd ik 36.

Da’s al substantieel, toch? 

36. Dat maakt van mij een Tsjernobyl kind. Een product van de 80’s. Cultureel nageslacht van de Spice Girls, The Iron Lady, Compact Disk spelers, hair scrunchies en de pointy boobies van Madonna.

Nog een paar jaar en de muur zou vallen. ‘The End of History’, zoals Fukuyama foutief zou voorspellen.

36. Veel is dat niet, op wereldschaal. Maar voor een doorsnee sterveling begint dat toch te tellen.

‘Je bent maar zo oud als je je voelt!

Klopt. En elke keer ik een 26-jarige ontmoet denk ik (heel even)

‘Leeftijdsgenoot!’

Tot ik weer met beide voeten op planeet aarde beland.

Maar geen zorgen. Ik zit er niet [echt] [zo erg] [elke dag] mee in. De onophoudelijke stroom aan leeftijdsgebonden zelfspot houdt me jeugdig.

De geest is jong. Maar het lichaam weet/voelt/ervaart.

Mijn gewrichten kraken en mijn perspectief op kroost wordt maandelijks roemloos uit mijn mooncup gekapt. Ik ben gestopt mijn biologie te censureren. De dag voor mijn 36e ging ik naar de apotheek voor anti-rimpelcrème. Wat een cliché. Bij wijze van grap probeerde ik vorig jaar zelfs botox. Niet mijn ding. Ik frons te graag.

Een vriendin vertelde me laatst over haar grootmoeder die schaamteloos en plein public scheten laat. Een scheet voor elke stap.

‘Op die leeftijd ben je niet meer bezig met wat mensen van je denken’

De vrijheid! Al ben ik zeker ik hier persé naar uitkijk.

36. Veel is dat niet op numeriek vlak en ik ben daar echt niet [echt] [zo erg] [elke dag] mee bezig. Al weet ik wel dat het dichter ligt bij 50 dan bij 20. Eigenlijk ben ik fitter en gezonder dan ooit. Wat een paradox. Dat zet je toch aan het denken. Wie weet word ik wel 100! Zo’n inspirerende grijsharige die een 200kg deadlift neerzet op World’s. 

Aan ambitie geen tekort.

Voor elke (voor)deur die dicht gaat, gaat er ook eentje open. Ik zou de rust en zelfzekerheid van mijn thirties nooit willen ruilen voor de quarter life anxiety van mijn twenties. 

Eigenlijk is het echt zo erg nog niet. 

En we kunnen ze nog altijd invriezen.

Gepubliceerd door Alexi

Hi! My name is Alexi and I'm a powerlifter, personal strength trainer and podcast creator. Welcome to my digital world!

Geef een reactie

%d bloggers liken dit: